ستون فقرات,بیماری ستون فقرات,ستون فقرات در بارداری,علائم ستون فقرات,درمان ستون فقرات,درمان ستون فقرات با طب سوزنی,مواد غذایی مناسب برای درمان ستون فقرات,ستون فقرات را چگونه درمان کنیم,ستون فقرات در کودکان,ستون فقرات در بزرگسالان,ستون فقرات در نوزادان,ستون فقرات در بهار,ستون فقرات در تابستان,ستون فقرات در پاییز,ستون فقرات در زمستان,آشنایی با ستون فقرات,همه چیز در مورد ستون فقرات,ستون فقرات واگیردار است,ستون فقرات و درمان آن,ورزشهای مناسب برای درمان ستون فقرات
ستون فقرات چگونه کار میکند؟
به گزارش بی اس ام اس : ستون فقرات:بیش از 30 استخوان که مهره نامیده میشوند، روی هم قرار دارند و با یکدیگر ستون فقرات را میسازند.مهرههای ستون فقرات به چهار بخش تقسیم میشوند: هشت مهره گردن (از C1 تا C7)،دوازده مهره سینهای یا بخش بالایی پشتی (T1 تا T12) و پنج مهره کمری (از L1 تا L5) تقسیم میشوند و بالاخره استخوانهای ساکروم و کوکسیکس که متصل به هم در انتهای ستون فقرات قرار دارند.مهرههای ستون فقرات با رباطها،تاندونها و عضلات به هم متصل میشوند.کمردرد هنگامی رخ میدهد که برای مثال فردی چیزی سنگین را بلند میکند، و باعث می شود یکی از این عضلات یا لیگامانها تحت کشش، فشار، رگ به رگشدگی یا گرفتگی در یکی از این عضلات یا لیگامانها در پشت قرار گیرند.میان مهرههایی بالشتکهای گرد، اسفنجی از غضروف وجود دارد که دیسک نامیده میشوند و ماند یک جاذب ضربه عمل میکنند.تحلیل رفتن دیسکها یا وارد آمدن فشار بیش از حد میتواند باعث جابهجایی و بیرون زدن دیسک بینمهرهای شود، و با ایجاد فشار بر ریشههای عصبی به ایجاد درد بینجامد. هنگامی چنین اتفاقی رخ دهد، این عارضه را لغزیدگی، بیرونزدگی، فتق یا پارگی دیسک میگویند، این عارضه حاکی باعث عارضه دائمی عصبی میشود.
طناب نخاعی که درون ستون فقرات قرار دارد، به بخشهایی مشابه تقسیم میشود:
– نخاع گردنی.
– نخاع سینهای.
– نخاع کمری.
– نخاع خاجی.
– نخاع دنبالچه.
طناب نخاعی موجود در ستون فقرات همچنین دارای ریشههای عصبی و ریشهچههایی است که زوائدی شاخهمانند ایجاد میکنند که در طول ریشه پشتی نخاع، سلولهای گره ریشه پشتی قرار دارند که در انتقال پیامهای درد از طناب نخاعی به مغز نقش مهمی دارند. ایجاد جراحت، آسیب یا ضربه وارد آمدن در اینجا باعث ایجاد درد میشود.
نگاهی نزدیکتر به بخشهای ستون فقرات
ستون فقرات گردنی:
ستون فقرات گردنی، یا گردن، از 7 مهره تشکیل شده است. ستون فقرات گردنی در حالت طبیعی به راحتی به طرفین و بالا و پایین حرکت میکنند.در بخش گردنی ستون فقرات دو مهره منحصر به فرد قرار دارد. مهره اطلس و مهر آکسیس. این مهرهها به طور خاص برای ایجاد توانایی چنین چرخشی در ستون فقرات گردنی سازگاری پیدا کردهاند.
ستون فقرات سینهای:
ستون فقرات سینهای یا “بخش میانی پشت”، شامل 12 مهره است و در زیر بخش گردنی ستون فقرات قرار دارند. دندههای شما در میانه پشت به این مهرهها متصل میشوند.
ستون فقرات کمری:
ستون فقرات کمری “بخش پایینی پشت” شامل پنج مهره (در اغلب موارد؛ در برخی موارد ممکن است مهره ششم هم در بخش کمری ستون فقرات وجود داشته باشد). ستون فقرات کمری در زیر بخش سینهای قرار دارد. بخش پایینی پشت مقدار زیادی از وزن بدن را تحمل میکند و به همین خاطر افراد به خصوص به کمردرد آسیبپذیر هستند.
ستون فقرات چگونه کار میکند؟
ستون فقرات شما حمایت ساختاری را برای بدن شما فراهم میکند و از طناب نخاعی محافظت میکند. ستون فقرات از 24 قطعه استخوانی به نام “مهرهها” تشکیل شده است که بر روی یکدیگر قرار گرفتهاند.
پزشکان ستون فقرات را به پنج ناحیه تقسیم میکنند:
ستون فقرات گردنی (7 مهره).
ستون فقرات سینهای (12 مهره).
ستون فقرات کمری (5 مهره).
ساکروم (استخوان خاجی که در واقع از پنج مهره چسبیده به یکدیگر تشکیل شده است).
کوکسیکس (استخوان دنبالچه که در واقع از چهار مهره چسبیده به یکدیگر تشکیل شده است).
ستون فقرات توانای انجام حرکات پیچیدهای را دارد. بین هر دو مهره یک بالشتک اسفنجی قرار دارد که ضربات ایجاد شده هنگام راه رفتن، دویدن و حرکت کردن را جذب میکند که به آن دیسک بینمهرهای میگویند.رباطهایی مهرهها و دیسکهای بینمهرهای را کنار هم نگه میدارند و تاندونها عضلات را به ستون مهرهها متصل میکنند. هنگامی که عضلات شما منقبض میشوند تا ستون فقرات شما را حرکت دهند، با توجه کشسانی و انعطافپذیری رباطهای اطراف، ستون فقرات میتواند خم شود و بچرخد.ستون فقرات طناب نخاعی را در برمیگیرد و از آن محافظت میکند. نخاع عصب اصلی است که پیامهای عصبی را بین مغز و بقیه بدن منتقل میکند.در ستون فقرات طبیعی، مهرهها به صورت یک قوس ملایم s شکل قرار دارند، به طوری که بخش گردنی ستون فقرات کمی به سوی داخل قوس دارد، بخش سینهای اندکی به سمت بیرون قوس دارد، و بخش کمری ستون فقرات به داخل قوس بر میدارد.با اینکه بیشتر کمردردها علتی عضلانی دارند،مجموعهای از مشکلات میتواند از چهارچوب استخوانی آنها منشا بگیرد.برای مثال لغزش یا فتق دیسکها که میتواند کاملا دردناک باشد.هنگام سلامت استخوانهای ستون فقرات محکم و متراکم هستند.مانند همه استخوانها،مهرهها قدرت خود را به طور عمده از دو ماده معدنی مهم- کلسیم و فسفات میگیرند.هنگامی کمبود این مواد معدنی در بدن وجود داشته باشد، یا به علت سبک زندگی بیتحرک (فعالیتهای تحمیلکننده وزن در واقع به حفظ استحکام استخوان کمک میکنند) یا بیماری مانند پوکی استخوان وجود دارد، استخوان ساختار و استحکامش را از دست میدهد.مهرهها به جز در مواردی که استخوانها به این ترتیب ضعیف شده باشند یا به علت حادثه یا سقوط آسیب دیده باشند، به آسانی نمیشکنند یا دچار فرسودگی نمیشوند.بخشهای مختلف ستون فقرات که از گردن تا لگن امتداد پیدا میکنند، با یکدیگر کار میکنند تا حمایت و پایداری لازم برای تحمل بیشتر وزن بخش فوقانی بدن را فراهم کنند. هر یکی از مهرههای ستون فقرات دارای منفذی است که تونلی را برای طناب نخاعی تشکیل میدهد، بنابراین طناب نخاعی را در مسیرش از پایین تا مغز حمایت میکند.
اما ستون فقرات تنها یک لوله محافظتی نیست. ستون فقرات در عین حالیکه محافظت و حمایت از نخاع را فراهم میکند، طراحیاش به صورتی است که به شما امکان میدهید، خم شوید، بچرخید، و همچنین بخش بالایی تنه تان را به هر طرفی بچرخانید. این خود استخوانها نیستند که خم میشوند یا میچرخند: انعطافپذیری ستون فقرات ناشی از ساختارهایی است که بین استخوانها قرار دارند، که شامل رویههای مفصلی و دیسکهای بینمهرهای است.
دیسکهای بینمهرهای ستون فقرات
دیسک بینمهرهای میان استخوانهای ستون فقرات قرار دارند،و فضایی برای رشتههای عصبی برای بیرون آمدن از طناب نخاعی و رفتن به بخشهای دیگر بدن فراهم میکنند.این دیسکها از حلقه سفت بیرونی متشکل از ماده فیبری لاستیکی که همان غضروف است، تشکیل شدهاند: اگر شما دیسک را به صورت افقی ببرید، مانند آن به نظر میرسد که پیازی را از وسط آن بریده باشید. در مرکز این حلقههای بافت فیبروالاستیک مایع ضخیم وجود دارد که قوامی ژلهای دارد.این حلقهها به همراه مرکز ژلهمانندشان بیشتر ضربهها را که در حین راه رفتن، دویدن، پرش و حتی نشستن ممکن است روی ستون فقرات وارد آید، جذب میکنند. هر بار که شما به جلو و عقب خم میشوید یا میچرخید، تغییری در فشار در ناحیه محتوی مایع ژلهای دیسک ایجاد میشود. این تغییر فشار در مقادیر متوسط در واقع برای دیسکها خوب است. اما در درازمدت، خم شدن بیش از حد به جلو، در حالیکه کمر گرد است و پاها در حالت مستقیم قرار دارند- میتوانند به این حلقهها که مایع را درون خود نگه میدارند، آسیب وارد کنند.متاسفانه این حرکت خم شدن یکی از کارهایی است که بسیاری از مردم به طور مکرر در طول یک روز معمول برای رساندن دست به اشیا یا بلند کردن آنها انجام میدهند.حتی نشستن نادرست با صورت قوزکرده میتواند دیسکهای موجوددر ستون فقرات را در معرض آسیب احتمالی قرار دهد.این آسیب در دیسک در حلقه بیرونی در مرکز دیسک نزدیک مایع رخ میدهد،و بعد به سوی بیرونیترین لایه دیسک ادامه پیدا میکند. این عارضه را اغلب لغزیدگی دیسک میگویند، اما در واقع دیسک بین دو مهره لغزش پیدا نمیکند. در واقع مایع درون دیسک شروع به بیرون زدن از میان حلقهها میکند. وقتی این عارضه به نقطهای پیشرفت کند که تنها چند حلقه باقی مانده باشد که مایع درون دیسک را نگهداشته باشد،به آن بیرونزدگی دیسک میگویند. این حلقهها میتوانند بر روی طناب نخاعی یا اعصاب خروجی از نخاع فشار بیاورند. اگر همه حلقهها پاره شوند، دیسک پارهشده یا فتق پیدا کرده است.برخی از افراد ممکن است دچار عارضهای به نام بیماری تحلیلبرنده دیسک بین مهره ایی شوند. این عارضه معمولا در طول سالهای بسیار به آرامی پیشرفت میکند. در این فرآیند، یک یا تعداد بیشتری از دیسکها خشک و غیرقابلانعطاف میشوند، توانایی خود د جذب بارها و ضرباتی را که در حین حرکات بر آنها وارد میشود، از دست میدهند.سن هم بر دیسکهای ستون فقرات اثر میگذارد. در 2 سالگی این دیسکها از 70 درصد آب تشکیل شدهاند، اما با افزایش سن دیسکهای ستون فقرات به طورطبیعی محتوای آبشان را از دست میدهند.اگر دیسک بین مهره ای ستون فقرات تحلیل برود، خشک شود، بیرون بزند یا پاره شود، ارتفاع آن کاهش پیدا میکند. این امر باعث میشود مهرههای ستون فقرات به هم نزدیکتر شوند، بنابراین رویههای مفصلی در هنگام حرکت ضربه بسیار بیشتری را تحمل میکنند. و در نتیجه آنها هم دچار فرسودگی زودرس میشوند. کاهش ارتفاع دیسک همچنین شکاف میان استخوانها را که از آن اعصاب بیرون میآیند، باریکتر میکند. این باریک شدن ممکن است به روی عصب فشار بیاورد و باعث ایجاد درد شود.تمام عارضههایی که بر روی دیسکهای بینمهرهای ستون فقرات اثر میگذارند،ممکن است در مراحل بعدی بسیار دردناک و ناتوانکننده شوند. این بیماریها ممکن است با کار روزانه، ورزش و بازی، و کارکرد جنسی فرد تداخل کند.
منبع:hamshahrionline.ir
خواص بهداشت استخر,فواید بهداشت استخر,بهداشت استخر درمانی,خاصیت بهداشت استخر,خواص بهداشت استخر درمانی,خواص بهداشت استخر برای پوست,خواص بهداشت استخر برای مو,خواص بهداشت استخر برای جوانی,خواص بهداشت استخر برای بارداری,خواص خوردن بهداشت استخر,فواید بهداشت استخر خام,فواید بهداشت استخر پخته
به گزارش بی اس ام اس : بهداشت استخر-شنا یکی از ورزش ها و سرگرمی های بسیار مناسب و لذت بخش برای کلیه افراد در سنین مختلف، به ویژه در فصل گرما محسوب می شود.این تفریح سالم نه تنها در هوای گرم تابستان، بلکه در روزهای سرد زمستان نیز طرفداران زیادی دارد. آن چه در همه استخرها باید مورد توجه قرار گیرد، مسائل بهداشتی به ویژه پاکیزگی آب و تجهیزاتی است که باید به طور کامل تحت نظارت و کنترل قرار گیرند.استخر شنا به حجم مشخصی از آب اطلاق میشود که معمولاً در یک فضا با ابعاد و اندازه مشخص محصور شده است. آب استخرها معمولاً از منابع آب آشامیدنی هستند که با اضافه کردن مواد گندزدا تصفیه شدهاند. استخرهای شنا به یکی از سه شکل پر و خالی شونده، با گردش آب و یا با جریان مداوم آب وجود دارند.استخر شنا محل مناسبی برای انتقال بیماریهای عفونی و پوستی میباشد. اهمیت بهداشت آب استخرهای شنا در رابطه با کیفیت میکروبی و شیمیایی آن میباشد.استخرها بعلت اینکه در یک مدت زمان محدود به طور همزمان مورد استفاده تعداد زیادی از افراد قرار میگیرند همیشه با مسائل و خطرات بهداشتی همراه میباشند. چنانچه منبع تأمین کننده آب استخر کاملاً سالم هم باشد، ورود حتی مقادیر جزیی باکتریهای پاتوژن (بیماریزا) توسط شناگران احتمال خطر عفونت را به همراه دارد. از بین بیماریهای منتقله از طریق شنا میتوان به تب تیفوئید، دیسانتری، تراخم لیپتوسپیروزیس، کرمهای حلقوی، عفونتهای پوستی، خارش شناگران، عفونت سینوسها، عفونت گوش و گلو اشاره کرد.
● رعایت نکات و مقررات بهداشتی توسط شناگران در استخرها
به منظور پیش گیری از بیماری ها، ضرورت دارد که شناگران به دستورات و نکات بهداشتی زیر توجه کنند:
۱) شناگران موظف هستند که قبل از ورود به استخر، بدن خود را با آب گرم و صابون بشویند. همچنین بعد از استفاده از آب استخر همین عمل را انجام دهند تا از آلودگی های احتمالی پیش گیری به عمل آید.
۲) قبل از ورود به استخر، حتما پاهای خود را در حوضچه ضد عفونی به مدت یک دقیقه قرار دهند.
۳) شناگران قبل از ورود به استخر، باید مثانه خود را تخلیه کنند.
۴) در صورت استفاده از توالت در محوطه استخر شنا، شناگر می باید قبل از ورود به استخر، بدن خود را با آب و صابون بشوید و از حوضچه کلر عبور کند.
۵) شنا گر از ورود به استخری که به طور کامل پر آب نیست و یا نجات غریق در محوطه نیست، خودداری کند.
۶) شناگران از بردن مواد غذایی، ظروف مختلف به ویژه شیشه به محوطه استخر خودداری کنند.
۷) هر شناگر باید دارای وسایل اختصاصی شنای تمیز باشد.
● شرایط مطلوب آب استخر(بهداشت استخر)
بعضی از پارامترهای شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی که در کیفیت آب استخرهای شنا مورد توجه میباشند عبارتند از :
1. PH آب استخر : PH درجه اسیدی و بازی آب را نشان میدهد. PH مناسب آب استخرهای شنا بین 8-2/7 توصیه شده است. خورندگی سطوح، ایجاد لک، تحریک و سوزش چشم و پوست شناگران از اثرات PH پایین و رسوبگذاری، کاهش کارایی کلر برای گندزدایی، کدر شدن آب استخر (حالت ابری)، تحریک و سوزش چشم و پوست از اثرات PH بالا در آب استخرهای شناست.
2. دمای آب
استخر: در استخرهای سرپوشیده، کنترل دمای آب استخر و محیط آن (هوای استخر)
دارای اهمیت است. توصیه میشود دمای هوای استخر حدود 3 درجه سانتیگراد
گرمتر از دمای آب استخر باشد. دمای پیشنهاد شده برای آب استخر برای
استفاده عموم 27، درجه مطلوب 24-23 و در وضعیت ایده آل 28-26 درجه
سانتیگراد میباشد.
دما نباید بیشتر از 29 درجه باشد چرا که شنا کردن در آبهای بالای 30 درجه ممکن است موجب وقفه تنفسی در فرد گردد.
3. شفافیت آب استخر: شفافیت از مهمترین ویژگیهای ظاهری آب استخرهای شنا میباشد و از جنبههای زیر حائز اهمیت است:
– عدم وجود ذرات معلق و کلوئیدی در آب استخر که مانع تماس مستقیم و مناسب عامل گندزدا با میکروارگانیسمها میشود.
– افراد قادر خواهند بود عمق آب استخر را تخمین بزنند و از وجود خطرات احتمالی به آسانی مطلع شوند و میتوانند با اطمینان خاطر در آب استخر شنا نموده و شیرجه بزنند.
– ایجاد شرایط دلپذیر، خوشایند و مطلوب در آب استخر به همراه جنبههای زیبا شناختی برای استفادهکنندگان.
شفافیت آب استخر باید به حدی باشد که یک صفحه سیاه و سفید به قطر 15 سانتیمتر، در عمیقترین نقطه استخر به راحتی دیده شود.
4. مشخصه های میکروبی در استخر: کیفیت میکروبی آب استخرهای شنا مهمترین عامل در استفاده سالم از استخر میباشد. اکثر میکروارگانیسمهایی که در آب استخر یافت میشوند، خطرناک نیستند.به علاوه در فرآیند گندزدایی و تصفیه، تمامی میکروارگانیسمها که شامل باکتریها، ویروسها، جلبکها و قارچها میباشند نابود میشوند.مسئله عمده، آلودگی ثانویه ناشی از تماس ترشحات دهان، بینی، پوست و دفع ادرار میباشد.
برای
گندزدایی آب استخرهای شنا روشهای متعددی مانند استفاده از کلر، برم، ید،
سیانوراتهای کلره و لامپهای اشعه ماوراء بنفش استفاده میشود.در حال حاضر
کلر گزینه انتخابی برای گندزدایی آب استخرهاست. بخشی از کلر اضافه شده صرف
اکسیداسیون مواد آلی و معدنی موجود در آب استخر شده و مابقی صرف گندزدایی
آب استخر میشود. جهت اطمینان از گندزدایی آلودگیهای ثانویه همواره باید
مقداری کلر آزاد باقیمانده در آب وجود داشته باشد. توصیه میشود میزان کلر
آزاد باقیمانده حداقل 6/0 میلی گرم در لیتر باشد.این میزان کلر در PH بین
6/7-2/7 باعث ایجاد نتایج باکتریولوژیکی رضایت بخش خواهد شد. اما عملاً بین
3-1 میلی گرم در لیتر کلر آزاد باقیمانده مورد نیاز است. چرا که افزایش
آلودگیهای احتمالی به همراه نوسانات PH که کارایی کلر را محدود میکند،
نیاز به کلر بیشتر را ضروری مینماید.تحریک و سوزش چشم ممکن است بر اثر شنا
در آب با PH کمتر از 4/7 همراه با حضور کلر ترکیبی باقیمانده (کلرآمین)
اتفاق افتد.
آب حوضچه پاشویه باید حداقل حاوی 15 میلی
گرم در لیتر کلر باشد. تماس کوتاه مدت پا با آب حوضچه اطمینان کافی جهت
گندزدایی ایجاد نخواهد کرد. کلر علاوه بر غلظت، نیاز به زمان کافی برای
اثرگذاری دارد. اگر چه غلظت بالای کلر در حوضچه نیاز به زمان را محدود کرده
است اما یک مکث چند ثانیهای در حوضچه ضروری به نظر میرسد.
پرهیز از شنا در مواقع ابتلا به بیماریهای
عفونی و مسری (پوستی، گوارشی و تنفسی) کمترین انتظاری است که از افراد
مراجعه کننده به استخرهای شنای عمومی وجود دارد چرا که امکان سرایت بیماری
به دیگر استفادهکنندگان وجود خواهد داشت.شناگاههای طبیعی (رودخانهها،
چشمهها، دریا، سدها و …)شناگاههای طبیعی در فصل تابستان ممکن است جهت شنا
مورد استفاده قرار گیرند، همه ساله موارد زیادی از غرق شدن شناگران در
دریا، رودخانهها و دیگر محلهای مورد استفاده اتفاق میافتد که عمدتاً ناشی
از بیتوجهی افراد به رعایت نکات ایمنی است. بنابراین مسئله اساسی در
استفاده از شناگاههای طبیعی توجه به حفظ ایمنی شناگران است.به لحاظ بهداشت و
سلامت نیز آب این مناطق ممکن است حاوی آلایندههای میکروبی، شیمیایی و
فیزیکی باشد. با آغاز فصل گرما و حضور مردم در شناگاههای طبیعی، موارد
زیادی از ابتلا افراد به بیماریهای منتقله از آب گزارش میشود. بدیهی است
که تماس با آبهایی که هیچگونه اطمینانی جهت عدم وجود باکتری، قارچ و … در
آنها وجود ندارد ممکن است سبب ابتلا به بیماریهای گوارشی و پوستی
گردد.آلودگیهای زیست محیطی نکته قابل توجه دیگری است که باید مد نظر قرار
گیرد. آلایندههای شیمیایی (مانند سرب و جیوه) ناشی از تخلیه فاضلاب و یا
پساب کارخانهها در بالا دست رودخانهها و آبریزها ممکن است سبب ایجاد مشکل
گردد.قبل از استفاده از هر آبی جهت شرب، شنا، تفریح و یا هر مورد دیگر
باید جنبههای ایمنی بهداشتی در ابعاد سلامت فردی و زیست محیطی مورد توجه
قرار گیرند.
منبع:mardomsalari.com،his.ut.ac.ir