شعر در مورد ماه اسفند
شعر در مورد ماه اسفند,شعری در مورد ماه اسفند,شعر در مورد متولدین اسفند,شعر درباره ماه اسفند,شعر در مورد متولدین ماه اسفند,شعری در مورد متولدین اسفند,شعر کودکانه در مورد ماه اسفند,شعر زیبا در مورد ماه اسفند,شعر نو درمورد ماه اسفند,شعری درباره ماه اسفند,شعر در مورد متولدین اردیبهشت,شعر درباره متولدین اسفند,شعر در مورد متولد اسفند,شعر در مورد متولدین آبان,شعر درباره ی ماه اسفند,شعر نو درباره ماه اسفند,شعر ماه اسفند,شعر درباره ماه اسفند,شعر درمورد ماه اسفند,شعر برای ماه اسفند,شعر تولد ماه اسفند,شعر دختر ماه اسفند,شعری برای ماه اسفند,شعر درباره ی ماه اسفند,شعر راجع به ماه اسفند,شعر نو اسفند ماه,شعر در مورد ماه اسفند,شعری در مورد ماه اسفند,شعر در مورد متولدین ماه اسفند,شعر کودکانه در مورد ماه اسفند,شعر زیبا در مورد ماه اسفند,شعر نو درمورد ماه اسفند,شعر کودکانه برای ماه اسفند,شعر برای متولدین اسفند ماه,شعر کودکانه ماه اسفند,آهنگ تولد ماه اسفند,دانلود آهنگ تولد ماه اسفند,اهنگ تولد برای ماه اسفند,شعر نو بهمن ماه,شعر نو درباره ماه اسفند
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد ماه اسفند برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
آخر به چه درد می خورد
آفتاب اسفند!؟
این که جای پای تو را
آب کرده است!
شعر در مورد ماه اسفند
آسان شدم
مثل آخرین برف اسفند،
در بازوان تو.
شعری در مورد ماه اسفند
اسفند که عاشق شوی
سال را با بوسه تحویل می کنی
حتی اگر سال نو،
نیمه شب از راه برسد
شعر در مورد متولدین اسفند
عید که آمد
فکری برای آسمان تو خواهم کرد
یادم باشد
روزهای آخر اسفند
دستمال خیسی روی ستاره هایت بکشم
و گلدانی
کنار ماهت بگذارم
زندگی
همیشه که این جور پیچ و تاب نخواهد داشت
بد نیست
گاهی هم دستی به موهایت بکشی
شعر درباره ماه اسفند
بهار که رفتن اسفند و
آمدن فروردین نیست!
بهار یعنی
جای بوسه‌های مردی
که تو باشی
روی گونه‌های زنی
که من باشم
شکوفه بدهد!
شعر در مورد متولدین ماه اسفند
در روزهای آخر اسفند
کوچ بنفشه‌های مهاجر
زیباست
شعری در مورد متولدین اسفند
در نیم روز روشن اسفند
وقتی بنفشه‌ها را از سایه‌های سرد
در اطلس شمیم بهاران
با خاک و ریشه
میهن سیارشان
در جعبه‌های کوچک چوبی
در گوشه خیابان می‌آورند
جوی هزار زمزمه در من
می‌جوشد
شعر کودکانه در مورد ماه اسفند
اما امروز در هجوم اسفند
پنجره‌ها در محاصره
می خواهم تو را به نام بخوانم
نمیتوانم نامت را در دهانم
وتو را در درونم پنهان کنم
کجا پنهانت کنم ؟
شعر زیبا در مورد ماه اسفند
غصه نخور مسافر غصه اثر نداره
ز دل تو می دونم هیچ کس خبر نداره
غصه نخور مسافر رفتیم تو ماه اسفند
بهار تو بر می گردی چیزی نمنونده بخند
شعر نو درمورد ماه اسفند
مانده تا سینی ما پرشود از صحبت سنبوسه و عید
در هوایی که نه افزایش یک ساقه طنینی دارد
و نه آواز پری می رسد از روزن منظومه برف
تشنه زمزمه ام
مانده تا مرغ سرچینه هذیانی اسفند صدا بردارد
پس چه باید بکنم
من که در لختترین
موسم بی چهچهه سال
تشنه زمزمه ام ؟
شعری درباره ماه اسفند
چه اسفند ا … آه !
چه اسفندها دود کردیم !
برای تو ای روز اردی بهشتی
که گفتند این روزها می رسی
از همین راه !
شعر در مورد متولدین اردیبهشت
در قلب گرمسیر
نیمروز خوش
از آرزوهای آخر اسفند ماه بود
خورشید خنده روی ، پس از گریه های ابر
بر شاخه ها غبار طلایی فشانده بود
باد تر
بهار
بوی غبار خشک بیابان تشنه داشت
شعر درباره متولدین اسفند
در این ایوان
که اکنون ایستاده ام
سال تحویل می شود
در آن غروب ماه اسفند
از همه ی یاران شاعرم
در این ایوان یاد کرده ام
شعر در مورد متولد اسفند
وقتی
دی و بهمن
به پایان می رسد
و اسفند
به نیمه
آغاز می شود
خواب هر ساله ای
که لانه های زیر برف
در
انتظار بازگشت چلچله ها می بینند
شعر درباره ی ماه اسفند
زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟
بیداری شکفته پس از شوکران مرگ
زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟
زیر درفش صاعقه و تیشه ی
تگرگ
زیباتر از درخت در اسفند ماه چیست ؟
عریانی و رهایی و تصویر بار و برگ
شعر نو درباره ماه اسفند
لحظه ی خوب
لحظه ی ناب
لحظه ی آبی صبح اسفند
لحظه ی ابرهای شناور
لحظه ای روشن و ژرف و جاری
حاصل معنی جمله ی آب
لحظه ای که در آن خنده هایت
جذبه را تا صنوبر رسانید
لحظه ی آبی باغ بیدار
لحظه ی روشن و نغز دیدار
شعر ماه اسفند
خروس خانه همسایه می خواند
و باران سحرگاهان اسفند
فرو می ریخت از ابری شتابان
گریزان ابرها بر آبی صبح
چنان چون قاصدک بر کاسنی
زار
شعر درباره ماه اسفند
گیرم که ابر بامدادان بهشت اینجا
بارید و خوش بارید
وان روشنی آسمانی را
نثار این حصار بی طراوت کرد
از ساحل دریاچه ی
اسفند
با بی کرانی آیینه اش تابید و خوش تابید
اما
مرغان صحرا خوب می دانند
گلهای زندان را صفایی نیست
شعر درمورد ماه اسفند
در منزل خجسته ی اسفند
همسایه ی سراچه ی فروردین
با شاخه های ترد بلوغ جوانه ها
باران به چشم روشنی صبح آمده ست
زشت است اگر که من
یار قدیم و همدم همساغر سحر
در کوچه های خامش و خلوت نجومیش
یا
با جام شعر خویش
خوش آمد نگویمش
شعر برای ماه اسفند
از راه، فراز آمده با هلهله اسفند
وقت است که از نو بسرایم غزلی چند
اسفند فراز آمده تا مشعلی از شعر
در سینه ی افسرده ام از نو بفروزد
شعر تولد ماه اسفند
ماه فروردین من از راه با تمکین رسید
سال را تحویل دادم، ماه فروردین رسید
شاد بودم موسم اسفند را، شاد و زلال
ماه فروردین ولی هم شاد و هم غمگین رسید…“
شعر دختر ماه اسفند
من یک *اسفندی ام*
مرا با لبخند هایم می شناسید
با خنداندن هایم
با رفتار های بچه گانه ام
وقتی وارد جمعی می شوم بی شک خنده در آن جمع غوغا می کند
شاید قاطی شما شوم وقتی حتی به من می خندید!!!!
من یک *اسفندی ام*
با قلبی که دروغ بلد نیست
قلبی که تپش هایش معنی میدهد
شعری برای ماه اسفند
اسفند ماهی که باشی
گاهی یه اخم کوچیک باعث جذابیت صد برابری چهرته
که جذبتو بیشتر می کنه…!
شعر درباره ی ماه اسفند
اسفند ماهی که باشی
حواست هست دل کسی و نشکنی و ناراحتش نکنی،
هر چند به راحتی همین کارو باهات کرده باشن…!
شعر راجع به ماه اسفند
اسفند ماهی که باشی
همیشه مثه آبِ روی آتیش می مونی
و این یه نکته رو هزاران نکته ی مثبت تو به حساب میاد …!