در این مطلب از سایت جسارت به موارد مصرف و خواص جوز هندی در غذا بارداری آشپزی چه خواصی دارد می پردازیم امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد
جوز هندی,جوز هندی خواص,جوز هندی در غذا,جوز هندی در بارداری,جوز هندی در مرغ,جوز هندی در آشپزی,جوز هندی چیه,جوز هندی چه خواصی دارد,جوز هندی ادویه,جوز هندی مخدر,خواص جوز هندی برای مو,خواص جوز هندی برای پوست,خواص جوز هندی طب سنتی,خواص جوز هندی بر پوست,خواص جوز هندی در بارداری,مصرف جوز هندی در غذا,استفاده جوز هندی در غذا,استفاده از جوز هندی در غذاها,موارد مصرف جوز هندی در غذا,جوز هندی در چه غذاهایی استفاده میشه,جایگزین جوز هندی در غذا,جوز هندی در کدام غذا,مصرف جوز هندی در بارداری,خوردن جوز هندی در بارداری,عوارض جوز هندی در بارداری,
چقدر در مورد جوز هندی می دانید؟ با ما همراه شوید تا این گیاه را بهتر بشناسید.بهتر است بدانید منشا این گیاه از از شرق اندونزی و شرق هند در جزایر ملوک است و در آن مناطق یکی از پایــــه های اقتصاد محسوب می شود.این گیاه در این مناطق به صورت خشک شده و بیشتر برای چاشنی غذا استفاده می گردد. در واقع باید گفت پوسته ی خشک شده ی اطراف دانه در جوز هندی لذیذترین چاشنی برای غذا به کار می رود که البته مقادیر زیاد آن موجب ایجاد حالت رخوت و سستی و سپس اعتیاد به ماده ی آلکالوئیدی آن میگردد.جالب است بدانید این گیاه درختی است دوپایه، به ارتفاع 8 تا10 متر و دارای برگهای دائمی که در جزائر ملوک به صورت وحشی می روید. شکل ظاهری آن بی شباهت به درخت نارنج نیست زیرا بر روی شاخه های متعدد آن برگهایی متناوب، ساده، کامل، موجدار، بیضوی، نوک تیز، بدون استیبول و چرمی شبیه برگ درخت نارنج به وجود می آید. سطح فوقانی پهنک برگ به رنگ سبز تیره ولی سطح تحتانی آن روشن تر و به رنگ سبز مایل به سفید می باشد. در طول شاخه های آن گلهای نر و ماده بر روی دو پایه به وجود می آید.گلهای نر آن دارای پوششی ضخیم، گوشت دار و منقسم به سه قسمت نوک تیز اند و به صورت مجتمع بر روی شاخه قرار می گیرند.جالب است بدانید در گلهای ماده نیز پوششی شبیه گلهای نر وجود دارد و دارای یک تخمدان تک خانه است که از لقاح آن یک میوه ی سته شبیه هلو و محتوی دانه های بیضوی محصور در یک پوشش گوشتی و قرمز رنگ تبدیل می گردد.قسمت مورد استفاده ی این درخت دانه و پوشش اطراف آن است. بهره برداری از این درخت معمولاٌ از پایه های 7 ساله شروع می شود و در سن 25 سالگی نیز حداکثر مقدار میوه از آن به دست می آید و چون در تمام سال میوه بر روی درخت وجود دارد در هر فصلی می توان از درخت بهره برداری به عمل آورد. اما بهترین موقع زمانی است که هنوز میوه ها در حال باز شدن باشند. در واقع میوه ی رسیده ی گیاه پس از باز شدن دانه هایی خارج می سازد که درون محفظه ای به رنگ قرمز نهفته می باشند. دقت کردن در وضع دانه ی گیاه نشان می دهد که ارتباط دانه با محفظه ی ذکر شده منحصراً از راه قاعده ی آن است. هر دانه را نیز از خارج پوسته ی سختی به رنگ قهوه ای که دارای شیارهای عمیق منشعب از قاعده است، در بر می گیرد.